22/1/08








Με μεγάλη χαρά δεχτήκαμε σήμερα ένα αξιόλογο τεκμήριο από τον σταθερό φίλο και αναγνώστη Laou. Η παρούσα επιστολή αναφέρεται σε ζητήματα της τρέχουσας επικαιρότητας, γεγονός που καθιστά αναγκαία την άμεση δημοσίευσή της. Σημειώνουμε ότι πολλοί φίλοι εξακολουθούν να ζητούν περισσότερες σελίδες από το πόνημα του Πέτρου Κομπίλα [βλ. παρακάτω]. Τους παρακαλούμε να προσδιορίσουν με μεγαλύτερη σαφήνεια ΄τι ζητήματα τους ενδιαφέρουν, ώστε να γίνει η κατάλληλη επιλογή σελίδων. Ακολουθεί η επιστολή του φίλου Laou, που συνόδευε το τεκμήριο που παρουσιάζουμε σήμερα.
Αγαπητέ Toni Rigatoni,
θέλοντας να συμβάλω κι εγώ στο αξιόλογο εγχείρημα του trompagr, σου στέλνω ένα πιστεύω καλό δείγμα τρόμπας. Για να το αλιεύσω χρησιμοποίησα τις προσβάσεις που έχω στον Τομέα Δημοσίων Σχέσεων και Αλληλογραφίας έγκυρου κυριακάτικου φύλλου (παραποίησα στο φάκελο τα στοιχεία για να μην εκθέσω πρόσωπα). Για την απαλλοτρίωση μετήλθα δυστυχώς μεθόδους στα όρια της νομιμότητας. Νομίζω όμως ότι το ρίσκο άξιζε τον κόπο. Το γράμμα είναι αυθεντικό και πρωτότυπο, όμως απ' όσο μπορώ να διακρίνω, οι δύο σελίδες του είναι φωτοτυπημένες, γεγονός που σημαίνει ότι ο αποστολέας του κατά πάσα πιθανότητα ταχυδρόμησε αντίτυπα του κειμένου του και σε άλλες εφημερίδες. Μπορούμε πάντως να υποθέσουμε βάσιμα ότι το trompagr θα έχει την αποκλειστικότητα στη διαδικτυακή τουλάχιστον δημοσίευση.
Απ' όσο μπόρεσα να αντιληφθώ κατά τη λαθραία επιχείρησή μου στο αρχείο επιστολών που παραβίασα, υπάρχουν κι άλλα γράμματα του ίδιου. Θα εξαρτηθεί από τα σχόλια που θα λάβεις, αν θα διακινδυνεύσω κι άλλη επιδρομή.
Δικός σου, laou.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο φίλε. συνέχισε τον αγώνα για την πληρέστερη ενημέρωση. περιμένουμε και άλλα κείμενα απο το αρχείο σου.

Ανώνυμος είπε...

Που το τσίμπησες αυτό ρε θηρίο;
Τα σπάει. Περιμένω και περισσότερες σελίδες από το έργο του αδάμαστου Περικλή Κομπίλα. Δώσε και σώσε!!

Ανώνυμος είπε...

Έχω να συνεισφέρω πληροφορίες από το αρχείο μου για τον αγανακτισμένο σύντροφο στην τρέλλα που έγραψε για τον Ζαχόπουλο. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980/αρχές του 1990 είχε δημοσιευτεί άρθρο του Αθανάσιου Παπατζίμα για τον Χάιντεγκερ, τοντ εχνικό πολιτισμό και τον Καστοριάδη στο αναρχικό/εναλλακτικό περιοδικό Άνθη του Κακού, σε άπταιστο καθαρεύουσα. Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: είτε σε μια επίδειξη φιλελευθερισμού το (σοβαρό) περιοδικό δημοσίευσε το κείμενό του, είτε υπήρχαν κοννέ από τον φοιτητικό ή τον αναρχικό χώρο. Χριστιανοσοσιαλιστής ίσως; (πιο ριζοσπαστικοποιημένος πα' ό,τι συνήθως). Πρέπει να ήταν κοντά στην Ρήξη, γιατί νομίζω ότι κάπου στη δεκαετία του 90 πέτυχα κάτι δικό του εκεί (ή στο Άρδην;). Επίσης έχω διαβάσει αρκετά συχνά επιστολές του σε εφημερίδες όπως η Ελευθεροτυπία (και το Βήμα;) για διάφορα θέματα της επικαιρότητας, αν και σε πιο κόσμιο ύφος. Τον είχα συγκρατήσει επειδή μου έκανε εντύπωση η καθαρεύουσα στο αναρχικό έντυπο, όπως μπορείτε να φανταστείτε, και πότε πότε έπεφτα πάνω του. Αν μας διαβάζει τον καλώ να συμπληρώσει το βιογραφικό του. Προφανώς σε κάποια φάση ξέφυγε λίγο παραπάνω, και τώρα είναι με τα μπούνια στον "πατριωτικό χώρο", με μια ιδιαίτερα Θεσσαλονικιώτικη ευαισθησία.

Πρέπει να πω πάντως ότι δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το αν η Τρόμπα έχει την πρωτοπορία στη διαδικτυακή δημοσίευση της εν λόγω επιστολής. Βλ δημοσίευση 24/1 στο http://amantomatimou.wordpress.com/

Αντιγράφω, επίσης, από την Ελευθεροτυπία παλιότερη επιστολή του που αποδεικνύει τον κεντρικό ρόλο που έχουν στον στοχασμό του τα κορδακιζόμενα χανουμάκια:
*«Ορισμένοι δημοσιο-γραφικοί "αναλυταί" ειρωνεύονται, με αποτροπιασμό, πανικό και φρίκη την προοπτική του "να γίνουμε Ισραήλ", από αμυντικής απόψεως. Ναι, μακάριες αθηναϊκές γραφίδες, εμείς οι ελληνόφρονες ακρίτες Βορειο-ελλαδίτες Μακεδόνες πιστεύουμε ότι μόνον με "ισραηλινή" αποφασιστικότητα είναι δυνατόν να προασπίσουμε την Πατρίδα μας, την μονίμως εξορισμένη Ελληνίδα Ανατολή.

Ας μείνουν, όμως, ήσυχοι οι αποχαυνωμένοι πολυπολιτισμικοί/διαπολιτισμικοί θαμώνες του Κολωνακίου και της "παραλιακής": δεν θα εμποδίσουμε κανέναν να γίνει λικνιζόμενο κορδακιζόμενο χανουμάκι...».

Αθανάσιος Κ. Παπατζίμας

Θεσσαλονίκη


Και μπόνους άλλη επιστολή του Ελευθεροτυπία, καυτή του παρέμβαση στην κρίση του ΠΑΣΟΚ το φθινόπωρο αλλά πάντα επίκαιρη, που βγήκε από την σχετική αναζήτηση στο ίντερνετ:
*«Αλήθεια, πώς και γιατί βγήκε τόσο απροκαλύπτως και με τυμπανοκρουσίες στο "μεϊντάνι" της Αγοράς-Πόλεως ο αρχιτελετάρχης των στοών της περιωνύμου δια-πλοκής/πλεκτάνης; Κατ' αρχήν, για να μην ξεχνιόμαστε, ο κύριος αυτός κατά τις ταπεινωτικές ώρες της κρίσεως των Υμίων αναρωτιόταν ενώπιον των επιτελών αν είναι "τόσο σημαντικό πράγμα" η υποστολή της ελληνικής σημαίας!.. (Η οποία ασφαλέστατα τον ενοχλεί, μια και απεικονίζεται ο σταυρός...). Ας μη λησμονηθεί, προσέτι, ότι ο εν λόγω οψίμως εκ-συν-χρονιστής κύριος, ως υπουργός Γεωργίας, προωθούσε τους αλήστου μνήμης "jazz" σταλινοειδείς... αγροτοβιομηχανικούς συνεταιρισμούς (τρομάρα μας!), προσπερνώντας περιφρονητικώς- σαρδονίως το προταθέν υπό της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος ευέλικτο και αποδοτικό σχήμα των ομάδων παραγωγών. Επίσης, ως τυπικός "απαράτσνικ" του διαβόητου κινήματος-κουνήματος εισηγείτο μετά του... "ροκά" συν-τρόφου Λαλιώτου τη "δομική αντιπολίτευση", ήτοι τον μηδενισμό/κυνισμό του παντοειδούς αρνητισμού εις τα πάντα.

Τώρα, παρά τω πλευρώ του αδολεσχούς τέως κυρίου Τούρκογλου, ο συν-πλεγματικός διανοούμενος της δεκαετίας του 1960 μετά Χριστόν, προφανώς φιλοδοξεί την θέσιν του "back-side driver" ("οπισθοθεσίου οδηγού"/"σκιώδους Μεγάλου Τιμονιέρη") και (γιατί όχι;) την προσεχή προεδρία της Ελληνικής (ισχνής) Δημο-κρατίας -ποιος ξέρει και τι άλλο βυσσοδομούν τα ανθελληνικά ανελλήνιστα κέντρα της εώλου τζίπσυ συβαριτικής αρχούσης τάξεως... Οπότε, πού καταλήγομεν; Αραγε εις το ότι ο Γιωργάκης εκ-προσωπεί/ εκ-φράζει τον δυναμικό παλμό του "γνησίου/ πατριωτικού" "ΠαSοK"; Κατά πόσον, όμως, έχει τα "κότσια", την ανδρεία ν' αντιταχθή εις το κατεστημένον της δια-πλοκής και του ιδίου του τού (καθεστωτικού) κόμματος; Ενί λόγω, κατά πόσον έχει ακυρώσει/υπερβεί τις ποικιλώνυμες πολυποίκιλες παντοειδείς δεσμεύσεις-δουλείες; Αρχή άνδρα δείκνυσι...».

Αθανάσιος Κ. Παπατζίμας

Θεσσαλονίκη

Toni Rigatoni είπε...

Ευχαριστώ και από εδώ τον φίλο "μπαμπά της Μυρτώς" για την ενδελεχή έρευνα της υπόθεσης "Παπατζίμα". Η παρατηρητικότητά του τον καθιστά αμείλικτο διώκτη κάθε παρασπονδίας. Θα ήθελα όμως να σημειώσω ότι η trompagr.blogspot.com είναι η μοναδική που παραδίδει το κείμενο σκαναρισμένο και επιπλέον τον φάκελο του αποστολέα, όπου μαθαίνουμε για την γνωστή "Εταιρεία Γεωγλωσσικών Χαρτογραφήσεων". Το στοιχείο αυτό δυστυχώς το παρέβλεψε ο "μπαμπάς της Μυρτώς", στην προσπάθεια να αποκτήσει η αξιέπαινη παρέμβασή του και μια κριτική απόχρωση.

Καραϊσκάκης είπε...

Συγχαρητήρια και από μένα αγια την καινούρια πιτυχία του τρομπα.γκρ. Αν και στην αρχή ομολογώ ότι ο Αθανάσιος Κ. Παπατζίμας μου φάνηκε ολίγον ...Μανούσος Φάσης, δηλαδή επινοημένη περσόνα από την (ομιχλώδη, ύποπτη και αγνώστου ταυτότητος συντακτική ομάδα) εντούτοις πείστηκα από μία σειρά στοιχεία (γραφολογικής ανάλυσης). Επιπλεον συμφωνώ με τον Τόνι ότι ι τρόμπα εξασφάλισε για μας το αυθεντικό κείμενο και όχι plein texts της πλάκας...
PS: Για μπαμπάς της Μυρτούς: κάτω τα χέρια από την πατριωτική αριστερά...

Ανώνυμος είπε...

Επανέρχομαι μετά από αναγκαστική αποχή 3 εβδομάδων από το ίντερνετ. Στο διάστημα αυτό δημοσιεύτηκε άλλη μια επιστολή του Παπατζίμα, στο Βήμα αυτή τη φορά, την οποία είχα κόψει για να την αντιγράψω εδώ αλλά στο μεταξύ χάθηκε. Τείνω να αποδώσω την εξαφάνισή της στην τύχη και την ακαταστασία μου, αλλά μερικές φορές αναρωτιέμαι μέχρι πού φτάνουν τα χέρια της εταιρείας γεωγλωσσικών μελετών. Anyway, επρόκειτο για μια επίθεση στους αναρχικούς της Αθήνας που ήθελαν να εμποδίσουν τους Χρυσαυγίτες να διαδηλώσουν για τα ΄Ιμια και τους ανάγκασαν να τους μαχαιρώσουν. Ευτυχώς ο Παπατζί φροντίζει και αφήνει τα ίχνη του στο Ίντερνετ, αποστέλλοντας προφανώς μανιωδώς επιστολές σε ποικίλες εφημερίδες, και καταφέρνοντας έτσι πότε πότε κάτι να δημοσιεύεται, κάτι που δυστυχώς δεν φαίνεται να συνέβη με τους άλλους καλοκάγαθους τρόμπες που εντόπισε ο Τόνι. Μια αναζήτηση λοιπόν στο google απέδωσε την κάτωθι ριζοσπαστική επιστολή στα Νέα της 7 Ιουνίου 2003:
Από τον κ. Αθανάσιο K. Παπατζίμα, από τη Θεσσαλονίκη, πήραμε επιστολή στην οποία μεταξύ άλλων σημειώνεται:

«Και όμως, υπάρχει λύσις στο περιλάλητο πρόβλημα της κακοήθους ογκωδεστάτης κρατικής μηχανής - το "μηχανής", βεβαίως, κατ' ευφημισμόν γι' αυτόν τον εν σήψει πλαδαρόν γυφτοδράκοντα-Λερναία Ύδρα.

H λύσις της μηδενικής βάσεως, ήτοι της απολύσεως απάντων και απασών των δημοσίων υπαλλήλων, πλην των κληρικών και των στρατιωτικών».


Ο λόγος όμως που επιθυμούσα διακαώς να συμπληρώσω το προφίλ του μανιακού επιστολογράφου ήταν ότι έμαθα στοιχεία γι' αυτόν από άνθρωπο που τον γνώριζε προσωπικά. Και το ότι ήταν γραμματέας της νεολαίας της Χριστιανικής Δημοκρατίας εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 1980 μάλλον δεν εκπλήσσει. Το ότι δεν θεωρούνταν γραφικός από τον/την πληροφορητή μου (που είχε κριτήριο) ίσως υποδεικνύει ότι έκτοτε έχει αλλάξει κάπως αυτός -ή οι εποχές... Το ότι έμενε στα Εξάρχεια μάλλον δεν ξενίζει πολύ, φοιτητής ήταν, αν και δεν εξηγεί την εξοικείωσή του με τα κορδακιζόμενα χανουμάκια. Το ότι όμως ήταν συγκάτοικος του Ντάνου Κρυστάλλη, του γνωστού χαφιέ γραμματέα της νεολαίας της ΕΔΑ που αποκαλύφτηκε το 1987 τι σας λέει;

Toni Rigatoni είπε...

Συνταρακτική η αποκάλυψη του φίλου 'μπαμπά της Μυρτούς' και κάτι παραπάνω από αξιέπαινη η έρευνά του. Ομολογώ ότι το γεγονός αυτό καθιστά αναγκαία την επανεξέταση του τεκμηρίου και ίσως οδηγήσει σε ένα θεματικό αφιέρωμα για τον κύριο Παπατζίμα.
ΕΚφράζω και πάλι τις θερμές ευχαριστίες όλων μας για τις τεκμηριωμένες πληροφορίες στον 'μπαμπά της Μυρτούς'

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΒΡΗΚΑ! Τελικά είχα υπερεκτιμήσει τις δυνατότητες των γεωγλωσσιστών. Αναφέρομαι φυσικά στην επιστολή του Α Π στο Βήμα 16/2/2008, εκ της οποίας παραθέτω αποσπάσματα:
Μία ομάς εθνικιστών θέλησε, κατόπιν αδείας των Αρχών. να υπομνήσει την ατιμωτική νύχτα των Ιμίων. Οι θλιβεροί συμπλεγματικοί ψευδοαναρχικοί [έχει κάνει και στα Εξάρχει και ξέρει ότι υπάρχουν και πραγματικοί αναρχικοί] είχαν διαφορετική γνώμη και οργάνωσαν τραμπούκικη αντισυγκέντρωση μετά συμπλοκών. Το τι γελοιότητες, ανοησίες, φαιδρότητες ελέχθησαν από συνασπισμένα χείλη όλων των παρατάξεων ξεπερνά και την πλέον νοσηρή διάστροφη φαντασία. [...] Κάποτε το κραυγαλέο ανθελληνικό παραμύθι ή μάλλον "παραμύθα" των τεκτονοαπάτριδων πρέπει να σταματήσει.


Τόνι πιστεύεις ότι ο τύπος μου έχει γίνει ψύχωση; Τι να κάνω;