2/9/08


Ένα σπάνιο τεκμήριο, το οποίο καταδεικνύει το ασίγαστο εμπορικό διαμόνιο της ελληνικής φυλής παρουσιάζει σήμερα το trompagr.blogspot.com. Γνωρίζουμε προκαταβολικά ότι ορισμένοι φίλοι μπορεί να αισθανθούν ότι η παρούσα εμπορική αγγελία παραβιάζει τα όρια της ευπρέπειας και της καταστατικής μας προσήλωσης στις αρχές της καλαισθησίας. Θα αντιτάξουμε ότι η μοναδικότητα του παρόντος τεκμηρίου και η χρηστικότητα του προϊόντος που παρουσιάζεται είναι ικανά επιχειρήματα για να λυγίσουν ακόμα και τις πιο πεισματικές ενστάσεις.
Η διαφήμιση της, διεθνών συμφερόντων εταιρείας, Nella είναι δυστυχώς αχρονολόγητη. Οι πολυπληθείς φίλοι με ιστορικά ενδιαφέροντα θα μπορούσαν να συμβάλουν στο έργο της χρονολόγησης βάσει των αναγραφόμενων τιμών του προϊόντος και άλλων φιλολογικών στοιχείων, όπως η ύπαρξη πνευμάτων και περισπωμένων- καίτοι γνωρίζουμε ότι έτεροι ερευνητές θα τόνιζαν περισπωμενών.
Από την πλευρά μας, διαβεβαιώνουμε ότι η ποιότητα του χαρτιού θέτει terminus ante quem τη δεκαετία του 1950, υπόθεση που ενισχύεται από την εύρεση του εν λόγω τεκμηρίου σε φάκελο της συλλογής Βάσσου Βλαβιανού [φυλασσόμενη στο California State University of Sacramento], που περιείχε μεσοπολεμικά έγγραφα. Για τους φίλους που θα ήθελαν να παραπέμψουν πιο συγκεκριμένα, Vassos Vlavianos Collection, California State University of Sacramento, Box 59.
Η εύρεση της παρούσας διαφήμισης επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν στιγμές που ο μόχθος του ιστοριοδίφη ανταμείβεται επαρκώς και θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για τις επερχόμενες γενεές.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η διαφήμιση είναι εμφανώς πλαστή και απορώ πώς ένας ιστοριοδίφης του μεγέθους του Τόνι Ριγκατόνι αφέθηκε να παρασυρθεί από τον (δικαιολογημένο) ενθουσιασμό του.
Πέρα από το όλο εξωφρενικό του πράγματος (η μετατροπή του κλασίματος σε μουσική, πολύ ευφάνταστο όντως, ή οι αναφορές σε ηγούμενους και μοναχούς), η οδός Καλαμιώτου στην οποία εδρεύει το παράρτημα της γερμανικής εταιρείας είναι ένας μικρός δρόμος του εμπορικού τριγώνου που δεν φτάνει ως το νούμερο 128 σε καμιά περίπτωση (και έτσι ήταν και τον μεσοπόλεμο, με βάση το παρόν επίπεδο της έρευνας). Επιπλέον υπάρχει ένα χονδροειδές σφάλμα στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεται ο πελάτης (μάθαμε από το περιβάλλον σας ότι κλάνετε βρωμερά κλπ), το οποίο μας προσανατολίζει στο ότι πρόκειται για πλάκα -εμφανώς.
Το ερώτημα πλέον είναι αν πρόκειται για μια πλάκα που συνέβη άπαξ ή για ολόκληρη βιοτεχνία.
Εμένα μου θύμισε ένα μαγαζί δίπλα στο σχολείο που πήγαινα μικρός, τη δεκαετία του 1980, που είχε τις δόξες του τις απόκριες αλλά λειτουργούσε κι όλο τον χρόνο, και πούλαγε φαγουρόσκονη, δυναμιτάκια, ψεύτικα μουστάκια κλπ, και μαζί μ' αυτά κάποια κείμενα που χρησιμοποιούνταν για πλάκα -όπως ερωτικές επιστολές που αν διαβάζονταν γραμμή παρά γραμμή άλλαζε το νόημα ή εμφανίζονταν "κακές" λέξεις.
Υπήρχε λοιπόν το έθιμο αυτό και στον μεσοπόλεμο; Η αθηναϊκή διεύθυνση αποκλείει το ενδεχόμενο να ήταν ένα χαρτί που κυκλοφορούσε μεταξύ των αμερικάνων, μήπως όμως παίζεται τίποτα άλλο, πιο περίεργο; Μια πρόχειρη αναζήτηση στο εν λόγω αρχείο απέδειξε ότι ο εν λόγω φαρσέρ, κάτοχος του τεκμηρίου, ήταν ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ. Μήπως υπήρχε κάποιος βαθύτερος στόχος του ντοκουμέντου; πράξεις δολιοφθοράς πχ; ή υπονόμευσης του ηθικού του αστικού κόσμου; Ας απαντήσει κάποιος πιο ειδικός από μένα στον ψυχολογικό πόλεμο.

Ανώνυμος είπε...

"των ελληνοαμερικάνων", εννοούσα.
Μπαμπάς της Μυρτώς

Ανώνυμος είπε...

Πάλι μας ξενέρωσες ρε συ μπαμπά. Α στα διάλα τελικά

spiti tou laou είπε...

Σωστός ο λάου.
Ο μπαμπάς της Μυρτώς είναι ο τύπος που όταν κοπάσουν τα γέλια απ' το ανέκδοτο κάθεται και αναλύει το καλαμπούρι.
Φίλε Τόνι, αναμένουμε πάντως απάντηση.

Toni Rigatoni είπε...

Πάγια τακτική της σύνταξης του trompagr υπήρξε η κατά το δυνατό ελάχιστη ανάμειξη στα σχόλια των επισκεπτών. Η παρούσα εξαίρεση αποσκοπεί στην παροχή ορισμένων
αποσαφηνίσεων. Κανένα τεκμήριο -πόσο μάλλον το παρόν- δεν είναι πλαστό, δηλαδή δεν έχει κατασκευαστεί προκειμένου να εξαπατήσει τους επισκέπτες μας. Το αν είναι φάρσα ή μη, δηλαδή ποιά ήταν η πρόθεση του δημιουργού του, είναι δευτερεύον ζήτημα, το οποίο επαφίεται στα αντανακλαστικά του κάθε αναγνώστη.

Επιπλέον, ο τυχόν φαρσικός προορισμός δεν αποδυναμώνει την ισχύ ενός τεκμηρίου-εκτός φυσικά αν κάποιος διεκδικεί το ρόλο του υπέρτατου εκτιμητή και δη βάσει τέτοιων επισφαλών κριτηρίων, όπου η φάρσα σημαίνει εξοβελισμό του τεκμηρίου από το σύμπαν της τρόμπας. Αν δεχτούμε κάτι τέτοιο,
όλα τα τεμήρια της τρόμπας είναι "κατασκευές" συνειδητές ή ασυνείδητες- παιγνιώδεις και φαρσικές παρεμβάσεις στο ιστορικό τους πλαίσιο.

Αυτός ο προβληματισμός, κατα
τη γνώμη μας, είναι μη παραγωγικός και οδηγεί σε έναν ακατάσχετο σχετικισμό, ο οποίος καταλήγει, εν τέλει, σε θετικιστικές προσεγγίσεις στο όνομα της εύρεσης της "πραγματικής ουσίας της τρόμπας". Ευχαριστούμε τον
τακτικό φίλο "Μπαμπά της Μυρτώς" για τον προβληματισμό του, ο οποίος στάθηκε αφορμή για την παραπάνω σύντομη παρέμβαση, δίχως φυσικά να πιστεύουμε ότι η παρατήρησή του είχε σκοπό να αμφισβητήσει την όποια αξιοπιστία του trompagr.

Ανώνυμος είπε...

Ως φίλος της ιστοσελίδας και ον με ιστορικά ενδιαφέροντα θεώρησα χρέος μου να συμβάλω στην χρονολόγηση της «διαφήμισης», μετά από το σχετικό κάλεσμα του φίλου Τόνι στα σχόλια που συνοδεύουν το τεκμήριο. Οπότε δεν βλέπω γιατί να ξενερώνουν κάποιοι άγνωστοι (περίπου) σε μένα συν-λάτρες της τρόμπας. Spiti tou laou, μήπως εσύ είσαι ο τύπος που χασκογελάει από την αρχή του ανέκδοτου;

«Πλαστό» φυσικά και είναι το κείμενο, εάν δεν το δούμε ως τεκμήριο έτσι γενικά –που όλο και κάποιου πράγματος θα είναι τεκμήριο– αλλά σε σχέση με το ποιος δηλώνεται ότι είναι ο σκοπός που εξυπηρετεί και ποια είναι η πρόθεση του δημιουργού του. Δεν είναι πραγματική διαφήμιση, είναι ψεύτικη. Άλλο δηλώνει ότι είναι κι άλλος είναι ο σκοπός του.

Προφανώς «δεν έχει κατασκευαστεί προκειμένου να εξαπατήσει τους επισκέπτες μας», δεν θα υπονοούσα ποτέ κάτι τέτοιο: πιθανότατα δεν έχει κατασκευαστεί για να εξαπατήσει κανέναν, μάλλον προϊόν ενσυνείδητου χαβαλέ είναι –και αυτή είναι η διαφορά από την τρόμπα, Τόνι, που μπουρδουκλώνεις τα πράγματα καλλιεργώντας τον φόβο του σχετικισμού. Δεν είναι όλες οι τρόμπες παιγνιώδεις και φαρσικές παρεμβάσεις, κι αυτό είναι άλλωστε το μεγαλείο τους, αυτό είναι που γοητεύει τον συλλέκτη.

Δεν κινδυνεύει ωστόσο η αξιοπιστία της αξιέπαινης ιστοσελίδας σου, ούτε το τεκμήριο είναι εξοβελιστέο –εφόσον βέβαια δεχτείς να δείξεις επιτέλους λίγη ελευθεριακή διάθεση σε οργανωτικά κ.α. ζητήματα και να μην διαγράψεις ό,τι δεν στοιχίζεται πίσω από την σωστή γραμμή. Κάνε την υπέρβαση και κράτα αναρτημένο το εκπληκτικό αυτό καρναβαλικό τεκμήριο για το οποίο ο Μπαχτίν θα έγραφε ένα δεύτερο «Ο Ραμπελαί και ο κόσμος του».

Ο πρώτος γράψας

spiti tou laou είπε...

Πρώτος ή τελευταίος, πάντως Γράψας δεν είσαι μπαμπά. Σε προδίδει η ακαδημαϊλα και το καθωσπρέπει.
Για να παίξουμε το "κινέζικο πορτρέτο", αν ήσουν εξωκοινοβουλευτική γκρούπα θα ήσουν Κομμουνιστική Οργάνωση Ανασύνταξη, αν ήσουν ηγέτης κόμματος θα ήσουν ο Γιώργος Α. Παπανδρέου.

Ανώνυμος είπε...

Παίζω ευχαρίστως το παιχνίδι αν μου δώσεις κάνα στοιχείο παραπάνω για σένα, Spiti toy Laoy. Και όχι, δεν είμαι με τους Μπατικαίους.