10/1/10

Κεκαυμένες Ανησυχίες

Ή παρούσα ανάρτηση του Ερευνητή Ζήτα προκάλεσε γενικό ενθουσιασμό στο επιτελείο του trompagr, ενώ οριστικοποίησε την προαγωγή του Ερευνητή Ζήτα σε trompista Πρώτης Τάξεως. Το κείμενο και η αρχειακή τεκμηρίωση δεν χρειάζονται περαιτέρω παρουσίασης- απλώς σημειώνουμε ότι ένεκα τεχνικών περιορισμών δεν εστάθη δυνατή η ανάρτηση μίας εικόνας, γεγονός όμως που δεν αλλοιώνει το πνεύμα της δημοσίευσης.

"Τα σημερινά τεκμήρια αλιεύθηκαν σε τοίχους της Αθήνας το καλοκαίρι του 1979 και 1980. Ως γνωστόν τη μακρινή εκείνη εποχή ο Κωνσταντίνος ο Α' ο Καραμανλής ήταν πρωθυπουργός και το 1980 μεταπήδησε στην προεδρία της δημοκρατίας μας.
Την μακρινή εκείνη εποχή οι γνωστές συσκευές κλιματισμού (γνωστές ως "Αρχοντίσιον"-ως προνόμιο των αρχόντων τότε, ή/και "Αρκουδίσιον"-με σαφή αναφορά στις πολικές αρκούδες) δεν ήταν διαδεδομένες όπως σήμερα, κόστιζαν μία περιουσία, κατανάλωναν τα κέρατά τους και γενικά θεωρούνταν (από τους μη έχοντες) τεκμήριο πολυτελούς διαβίωσης. Συνεπώς οι προτροπές αυτές πρέπει να έχουν άμεση σχέση και με την κλιματιστική πενία της εποχής. Το γεγονός ότι μετά την επικράτηση των κλιματιστικών δεν κυκλοφορούν συχνά παρόμοια πονήματα ενισχύει την άποψή μας.
Μέσα στον καλοκαιρινό καύσωνα το κέντρο της Αθήνας γέμισε με αυτοκόλλητα διαστάσεων 6 Χ 12 εκ. όπως αυτά που παρουσιάζουμε σήμερα. Ως δράστης των κειμένων είναι το Καντιωτικό περιοδικό "Μαθητική Αστραπή". Το εν λόγω έντυπο κυκλοφόρησε από το 1950 ως το 1999. Σε ότι αφορά τον Αυγουστίνο Καντιώτη, ένα ψάξιμο στο διαδίκτυο θα σας ανταμείψει.



Το γεγονός ότι ο φυσικός καύσων είναι ανυπόφορος χρησιμοποιείται σε αντίστιξη με τον ηθικό καύσωνα που προκαλεί ο γυμνισμός και η λογική συνεπαγωγή του μεταφυσικό καύσωνα της κολάσεώς. Προσωπικά έχω δοκιμάσει μόνο τον φυσικό καύσωνα, οι άλλες δύο μορφές του καύσωνα δεν με έχουν απασχολήσει, ούτε ξέρω πώς εμφανίζονται. Αν κάποιος ξέρει, μπορεί να με ενημερώσει επί του θέματος.





Σε ότι αφορά τον σκανδαλισμό των ψυχών, τα Σόδομα και τα Γόμορρα και την οργή του θεού δεν έχω ίδια άποψη. Οι εγκυκλοπαίδειες και οι μύθοι της παλιάς διαθήκης δεν είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικές στα παραπάνω θέματα. Το ότι ο Θεός μπορεί να λυπηθεί τον τόπο όταν γίνουμε σεμνοί, βρίσκεταί πάνω από τις διανοητικές μου δυνατότητες.




Σημειώνουμε το χριστιανοπρεπές και ελληνοπρεπές ντύσιμο σε αντίθεση με τα έκφυλα όντα του εξωτερικού. Συμπέρασμα: η χώρα και ο πολιτισμός της κινδυνεύει από τα έκφυλα και εισαγόμενα αυτά όντα. Μήπως πρόκειται για εξωγήινους;



Σε ότι αφορά το δίλημμα Θεός-ντυμένοι, Σατανάς-γδυτοί, η απάντηση είναι μάλλον δεδομένη.

Ερευνητής Ζήτα"

8 σχόλια:

Eρυθρό Πρίσμα είπε...

Δεν έχεις το θεό σου :P

Raggedy Man είπε...

Λιποθύμησα απ' τα γέλια...

Ανώνυμος είπε...

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Ο Ιερός Εξεταστής του Έθνους

http://www.iospress.gr/ios2000/ios20000116a.htm

Ανώνυμος είπε...

Παιδιά, "σε ότι αφορά τον Αυγουστίνο Καντιώτη", ό άνθρωπος ζητούσε χωρισμό εκκλησίας-κράτους από το 1954! (Α. Καντιώτης, Ελευθέρα και Ζώσα Εκκλησία, Αθήνα 1954). Επρόκειτο για άνθρωπο που έδωσε τη ζωή του με ειλικρίνια για ό,τι θεωρούσε καλύτερο για την εκκλησία, την οποία υπηρετούσε. Αυτό είναι συγκινητικό.

Επίσης, μην ξεχνάτε, ότι διάφορα φυλλάδια και παροτρύνσεις (όσο γραφικά κι αν φαίνονται σήμερα) απευθύνονται σε ορθόδοξους χριστιανούς. Πόσοι από εμάς είμαστε "κατά λάθος" βαπτισμένοι και τί έχουμε να πούμε για αυτό; Ότι θα βαπτίσουμε "από έθιμο" και τα παιδιά μας; Ας κοιτάξουμε και λίγο προσεκτικά τον εαυτό μας, για λίγη αυτοκριτική.

Τέλος, ηθικολογικό λόγο που θα τον γελούσατε θα σας έβγαζε και η γιαγιά ή η προγιαγιά σας, για κοινωνικούς τότε λόγους, που στο μεταξύ έχουν εκλείψει... Τουλάχιστον ο Καντιώτης και η παρέα του είχαν αρχές θρησκευτικές, που δεν αλλάζουν ποτέ, όπου κι αν πάει κατά καιρούς η κοινωνία, και τις υπηρετούσαν με ζήλο. Μην τους αδικούμε, επειδή θέλουμε να γελάσουμε με τη θρησκευτική συνέπεια άλλων ή με τρόπους έκφρασης μεταβατικών εποχών. Οι γιαγιάδες μας έλεγαν ότι στην εποχή τους κορίτσι που δεν ήταν αγνό δεν έπαιρνε παλικάρι. Ας αναζητήσουμε ένα τεκμήριον και ας το γελάσουμε λοιπόν...

Ανώνυμος είπε...

Το αν ο Καντιώτης ζητούσε το χωρισμό εκκλησίας-κράτους το 1954 δεν τον κατατάσσει αυτομάτως σε κείνους που θα λέγαμε "Προοδευτικούς" ή ότι άλλο θέλεις. Πρώτα θα πρέπει να δούμε τις συνθήκες και την ιστορική συγκυρία όταν ζήτησε τον χωρισμό αυτό (ας μη ξεχνάμε ότι με τον χωρισμό παύει να είναι δημόσιος υπάλληλος και συνεπώς μπορεί να δωροδοκείται άνετα-τα τυχερά. Αν το κάνει εφοριακός την έχει βάψει, ενώ το παπαδαριό...). Η όλη του δημόσια παρουσία και ο λόγος του μπορεί να θεωρηθεί ειλικρινής σε σχέση με αυτά που πιστεύει. Και αυτές οι απόψεις του τον τοποθετούν στο πάνθεον των Ελλήνων Ταλιμπάν. Ρόλος ενός παπά είναι και η διαπαιδαγώγηση του ποιμνίου του. Το ποια ήταν αυτή, το ξέρουμε.
Κατά τ' άλλα η ανάρτηση του "Ιού" που αναφέρει ο Let's get radical πάνω από τη δική σου δίνει τον βίο και πολιτεία του μακαρίτη (του κεκοιμημένου κατά την εκκλησιαστική ή του κοιμισμένου κατά την δημοσιογραφική ορολογία) μετά την αναρρίχισή του στον επισκοπικό θρόνο. Ενδιαφέρον είναι να δούμε και την προηγούμενή του πολιτεία (βλέπω και ένα σκίτσο του Μποστ της περιόδου της πρώτης Καραμανλικής οκταετίας που τον αναφέρει).

Ερευνητής Ζ.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Unknown είπε...

Η τρέλα δεν έχει όρια...
O χριστιανός εν τω μεταξύ όχι μόνο έχει το θράσος να πιστεύει ότι ο δημιουργός του Σύμπαντος (λέμε τώρα) τον παρακολουθεί συνέχεια, αλλά έχει και την μανία να επιβάλλει την τρέλα του κ στους άλλους.

Ανώνυμος είπε...

Άριστα τα έλεγε και τα έγραφε ο Καντιώτης. Απλά έχουν τόσο πολύ διαστραφεί και αλλοιωθεί τα αξιολογικά κριτήρια κάποιων που είναι απόλυτα φυσικό να αντιδρούν κατά τέτοιον τρόπο.