Κεκαυμένες Ανησυχίες

Ή παρούσα ανάρτηση του Ερευνητή Ζήτα προκάλεσε γενικό ενθουσιασμό στο επιτελείο του trompagr, ενώ οριστικοποίησε την προαγωγή του Ερευνητή Ζήτα σε trompista Πρώτης Τάξεως. Το κείμενο και η αρχειακή τεκμηρίωση δεν χρειάζονται περαιτέρω παρουσίασης- απλώς σημειώνουμε ότι ένεκα τεχνικών περιορισμών δεν εστάθη δυνατή η ανάρτηση μίας εικόνας, γεγονός όμως που δεν αλλοιώνει το πνεύμα της δημοσίευσης.

"Τα σημερινά τεκμήρια αλιεύθηκαν σε τοίχους της Αθήνας το καλοκαίρι του 1979 και 1980. Ως γνωστόν τη μακρινή εκείνη εποχή ο Κωνσταντίνος ο Α' ο Καραμανλής ήταν πρωθυπουργός και το 1980 μεταπήδησε στην προεδρία της δημοκρατίας μας.
Την μακρινή εκείνη εποχή οι γνωστές συσκευές κλιματισμού (γνωστές ως "Αρχοντίσιον"-ως προνόμιο των αρχόντων τότε, ή/και "Αρκουδίσιον"-με σαφή αναφορά στις πολικές αρκούδες) δεν ήταν διαδεδομένες όπως σήμερα, κόστιζαν μία περιουσία, κατανάλωναν τα κέρατά τους και γενικά θεωρούνταν (από τους μη έχοντες) τεκμήριο πολυτελούς διαβίωσης. Συνεπώς οι προτροπές αυτές πρέπει να έχουν άμεση σχέση και με την κλιματιστική πενία της εποχής. Το γεγονός ότι μετά την επικράτηση των κλιματιστικών δεν κυκλοφορούν συχνά παρόμοια πονήματα ενισχύει την άποψή μας.
Μέσα στον καλοκαιρινό καύσωνα το κέντρο της Αθήνας γέμισε με αυτοκόλλητα διαστάσεων 6 Χ 12 εκ. όπως αυτά που παρουσιάζουμε σήμερα. Ως δράστης των κειμένων είναι το Καντιωτικό περιοδικό "Μαθητική Αστραπή". Το εν λόγω έντυπο κυκλοφόρησε από το 1950 ως το 1999. Σε ότι αφορά τον Αυγουστίνο Καντιώτη, ένα ψάξιμο στο διαδίκτυο θα σας ανταμείψει.

Το γεγονός ότι ο φυσικός καύσων είναι ανυπόφορος χρησιμοποιείται σε αντίστιξη με τον ηθικό καύσωνα που προκαλεί ο γυμνισμός και η λογική συνεπαγωγή του μεταφυσικό καύσωνα της κολάσεώς. Προσωπικά έχω δοκιμάσει μόνο τον φυσικό καύσωνα, οι άλλες δύο μορφές του καύσωνα δεν με έχουν απασχολήσει, ούτε ξέρω πώς εμφανίζονται. Αν κάποιος ξέρει, μπορεί να με ενημερώσει επί του θέματος.





Σε ότι αφορά τον σκανδαλισμό των ψυχών, τα Σόδομα και τα Γόμορρα και την οργή του θεού δεν έχω ίδια άποψη. Οι εγκυκλοπαίδειες και οι μύθοι της παλιάς διαθήκης δεν είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικές στα παραπάνω θέματα. Το ότι ο Θεός μπορεί να λυπηθεί τον τόπο όταν γίνουμε σεμνοί, βρίσκεταί πάνω από τις διανοητικές μου δυνατότητες.




Σημειώνουμε το χριστιανοπρεπές και ελληνοπρεπές ντύσιμο σε αντίθεση με τα έκφυλα όντα του εξωτερικού. Συμπέρασμα: η χώρα και ο πολιτισμός της κινδυνεύει από τα έκφυλα και εισαγόμενα αυτά όντα. Μήπως πρόκειται για εξωγήινους;



Σε ότι αφορά το δίλημμα Θεός-ντυμένοι, Σατανάς-γδυτοί, η απάντηση είναι μάλλον δεδομένη.

Ερευνητής Ζήτα"