11/2/09


Η συζήτηση γύρω από την αναβάθμιση των ελληνικών ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και ειδικότερα η αγωνία της διεθνούς κατοχύρωσης αυτών, σε γενικές γραμμές αφήνει παγερά αδιάφορο το επιτελείο του trompagr. Παρόλα αυτά, η παρούσα δημοσίευση παροτρύνει την ανάληψη τολμηρών και καινοτόμων πρωτοβουλιών, που θα συμβαδίζουν με το πνεύμα της διεθνοποίησης του ακαδημαϊκού χώρου και την ενίσχυση της πολυπόθητης διεπιστημονικότητας. Έχοντας βαθιά εμπιστοσύνη στην ευελιξία και την διορατικότητα της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων υποδεικνύουμε την ύπαρξη δύο εγνωσμένης φήμης καθηγητών στην πόλη της Αθήνας. Ο καθηγητής Αχμάντ και ο καθηγητής Djitte αποτελούν αναμφίβολα προσωπικότητες, που θα μπορούσαν να ανανεώσουν τα κορεσμένα προγράμματα των τμημάτων των ανθρωπιστικών σπουδών, καθώς τα ενδιαφέροντά τους ακροβατούν μεταξύ Θεολογίας, Φιλοσοφίας, Ψυχολογίας και Ιστορίας.

2 σχόλια:

mayritanos είπε...

Πραγματικά πρωτοποριακό το έργο του Professor Djitte.
Έχει πλήρως κατανοήσει την κρίση υπερσυσσώρευσης που βιώνει ο καπιταλισμός και που μεταφράζεται μεταξύ άλλων σε μαζική ανεργία. Εξού και το ότι στο αναλυτικό του πρόγραμμα βάζει πρώτο το ζήτημα της "εργασιακής επανένταξης". Νομίζω ότι ο ΟΑΕΔ και το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ δεν πρέπει να αφήσουν την ευκαιρία χαμένη. Ο συγκεκριμένος professor πρέπει να ενταχθεί ΑΜΕΣΩΣ στο επιστημονικό προσωπικό των εν λόγω οργανισμών. Και για έναν επιπλέον λόγο: είναι προφανές ότι η επιστημονική του κατάρτιση σχετίζεται και με νέα ρεύματα των κοινωνικών επιστημών, πέραν της ψυχολογίας, σεξολογίας, εργασίας. Δεν εξηγείται αλλιώς η ακροτελεύτια αναφορά στην "απευαισθητοποίηση". Τέλος ένα ακόμα γεγονός που πιστοποιεί την εξοικείωσή του με τα νέα ρεύματα είναι η δυνατότητα που παρέχει το πρόγραμμά του για "τηλεεργασία"

Toni Rigatoni είπε...

Φίλε Μαυριτανέ,

Οι διεισδυτικές σου παρατηρήσεις επιβεβαιώνουν την ομόθυμη εκτίμηση που τρέφει η προοδευτική ανθρωπότητα στο πρόσωπό σου. Έχεις απόλυτο δίκιο και προσυπογράφω τις προτάσεις σου. Τέλος, δεν μπορώ παρά να χαιρετίσω την δημιουργική επαφή σου με τα νέα ρεύματα της επιστήμης, εγκαταλείποντας μονομέρειες και εκλεκτικισμούς που χαρακτήριζαν την άλογη νιότη μας.