8/3/08
Ανδρέας Μ. Αργύρης- Ελληνικοί Παλμοί
Στις φορτισμένες μέρες μας, όπου η επικαιρότητα κατακλύζεται από ειδήσεις για τα 'εθνικά μας θέματα', η ποίηση αναδεικνύεται σε ασφαλές καταφύγιο, ιδίως όταν εμπνέεται από υψηλά ιδανικά. Η συλλογή Ελληνικοί Παλμοί του Ανδρέα Μ. Αργύρη κυκλοφόρησε την κρίσιμη διετία 1991-1992, περιέχουσα 'εθνικά ποιήματα', 'διάφορα κοινωνικά σκόρπια ποιήματα', 'σχολικά' και 'στίχους για τραγούδια. Δημοσιεύουμε καταρχήν τη σελίδα τίτλου του βιβλίου, όπου και 'τιμητικό δίπλωμα' [με τη χειρόγραφη προσθήκη του πρώτου βραβείου πεζογραφίας] από την επιτροπή λογοτεχνών 'Η Θεά Αθηνά'. Ακολουθεί τμήμα του προλόγου -υπό Χρήστου Τεριτζή- και η φωτογραφία που συνοδεύει τη θεματική 'εθνικά ποιήματα', η οποια διακρίνεται για την ανάδειξη του αρχαιοελληνικού κάλους. Τέλος, επιλέξαμε ένα ποιήμα, που αναδεικνύει τα ερωτικά αισθήματα του δημιουργού για τον 'Θρυλικό Αβέρωφ'- προφανώς το διάσημο πολεμικό σκάφος και ουχί τον ηπειρώτη συγγραφέα του πονήνατος Φωτιά και Τσεκούρι.
Το παρόν τεκμήριο παραχωρήθηκε από τη φίλη Ελ. Κυρ., η οποία το προμηθεύτηκε σε βιβλιοπωλείο της Θεσσαλονίκης στις αρχές του 2008. Την ευχαριστούμε θερμά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Εδώ θα τα χαλάσουμε. Νομίζω ότι πρόκειται για τρόμπα πολύ χαμηλού επιπέδου, σχεδόν mainstream, τόσο που ίσως ίσως η Ελ. Κυρ. να πίστευε ότι αγοράζει ποίηση. Στις μέρες μας αλλά και παλιότερα έχει γραφτεί πραγματικά πολύ κακή ποίηση, αυτά είναι απλά πταίσματα.
Επιφυλάσσομαι όταν επιτέλους επιστρέψω στη γενέτειρά μου να βγάλω στην επιφάνεια διάφορους θησαυρούς. Περιορίζομαι για την ώρα να μνημονεύσω τους στίχους που διαβάζει κανείς σε γνωστή ταβέρνα-προσκύνημα σε χωριό της Κρήτης (Κάτω Πόρος για όσους δεν ξέρουν):
Οι κοπελιές τον θέλανε
παλιά τον νιό λεβέντη
τώρα τον θέλουν αδερφή
και τον φωνάζουν τρέντη (δηλαδή: trendy)
Πριν ανοίξεις το μπαουλο σου μπαμπά της μυρτώς και αποκαλυψεις όλους αυτούς τους θυσαυρούς, θα ηταν καλό να βουτάς τη γλώσσα στο μυαλό σου πριν μιλήσεις. και δεν είναι κακό μερικές φορές να κρατάμε τη γνώμη μας για μας. το ότι τόσο η Ελ. Κυρ όσο και ο Τoni Ρigatoni θεώρησαν τους ελληνικούς παλμούς άξιους να δημοσιευτούν στην trompa είναι για εμας τους φανατικούς της φίλους αρκετό. Αντίθετα η σεξιστική σου μαντινάδα είναι μια μαλακία.
Vodka Stolichnaya
Παιδιά εγώ σας το'πα, ο τύπος αυτός είναι ύποπτος (για τον μπαμπά της Μυρτώς λέω). Ένα σύντομο ιστορικό: Πρώτα ρίχνει μπηχτές για τις μεθόδους συλλογής υλικού του Toni Rigatoni. Τον κράζουμε και τα μαζεύει. Έπειτα τα χώνει στο laou και τον Toni για την αποκλειστικότητα του Παπατζίμα. Εξαφανίζεται από προσώπου γης. ΞΑΦΝΙΚΑ εμφανίζεται να κατέχει μυστηριώδεις και κακεντρεχείς πληροφορίες για τον Παπατζίμα. Τώρα, καρφώνει την Ελ. Κυρ.
Κλασική ασφαλίτικη μέθοδος παίδες! Πρώτα κάνει ένα μπαμ, έπειτα καθιστά τον ευατό του χρήσιμο, στο τέλος σπέρνει τη διχόνια. Ο Toni, αφελώς υιοθέτησε άκριτα ό,τι του πάσαρε ο Μπαμπάς και μάλιστα τον περιέλαβε και στο newsletter. Αισθάνθηκε το φίδι σε ιδανικό έδαφος και αμόλησε το δηλητήριό του!
Toni σκέψου τα όλα αυτά και αναθεώρησε.
ΥΓ προς Μπαμπά: Μήπως ο Κάτω Πόρος συνορεύει με τα ΖΩΝΙΑΝΑ;;;;
Δημοσίευση σχολίου